Sommige reacties op http://www.indischalbum.nl zijn onvergetelijk.
Zo werd ik eens gebeld door een dame van in de tachtig die een artikel over mijn website had gelezen in de Haagsche Courant.
Indië, daar had ze wat mee. Dat begon al op de Lagere school.
‘Meneer Wouters, het is goed wat u doet. De mensen moeten weten van onze geschiedenis in de koloniën.’
Ik kon allemaal fraaie plaatjes over Indië van haar krijgen.
‘Voor uw project. Het zijn namelijk plaatjes die ik heb uitgeknipt uit allerlei bladen van toen (ze noemde onder andere de Katholieke Illustratie).
Ze zitten in mijn werkstuk dat ik toen voor de oorlog over Indië heb gemaakt. Zo mooi. U mag het hebben. Alleen heb ik het niet meer. Mijn meester heeft het nooit teruggegeven. Achtergehouden. Hij noemde mij een arbeiderskind ziet u. Maar goed, ik zal u niet langer ophouden. Wij woonden toen in Gouda en hij woonde daar ook. Hij leeft natuurlijk allang niet meer, maar ik kan u zijn naam doorgeven en misschien kan u zijn familie opsporen?’