// Ritme van de regen

In Nederland
keer ik me af van je, regen.
Grijs en nat als je bent,
weerhoud je mij van buiten.

Maar hier
in de tropen breng je adem.
Bepaal jij het ritme
van de dag.
Van het wachten.
Van het stilstaan.

Wie reist voor mooi weer
kan dat idee beter loslaten.
De wereld is veranderd.
Het klimaat spreekt.
De lucht, vervuild.
De politiek, vergiftigd.
De toekomst: ongewis.
En toch ga ik.
Nog steeds.
Schuldbewust, maar zonder schaamte.
Ik vlieg om te vertragen.
Want als ik langer blijf maak ik minder vlieguren—
houd ik mezelf voor.

Terwijl de trein met airco
door het Javaanse landschap glijdt,
weet ik:
het leven
is soms een vat
van tegenstellingen.

Uit: Ik was daar nog even
Een bundel mijmermomenten in wording – Patrick Wouters

Schilderij van Mikel Zabalza, privécollectie: cadeau gekregen van Melissa en Philip.