In een bewaardoosje van Dior
rust een dasspeld van Yogya zilver.
Van mijn grootvader,
via mijn moeder,
in mijn handen gekomen.

Wie hem ooit schonk
is vergeten.
De mystiek bleef,
onzichtbaar maar aanwezig.

Mijn zoon, dan elf jaar,
vond het doosje in een la.
“Papa, mag ik dit
als jij dood bent?”
Ik knikte.
Maar vroeg hem
nog even te wachten.

Mijn dochters hebben al
boeken en platen geclaimd,
hun namen tussen pagina’s
en hoesjes verstopt.

Geen huis, geen aandelen,
geen oude sok met geld.
Wat blijft
zijn kleine dingen
die groot genoeg zijn
om door te geven.

Geschreven naar een mijnmermoment uit 2006

Bahasa Indonesia and English version in comments section.

Uit: Ik was daar nog even
Mijmermomenten – Patrick Wouters