Ik rij met mijn kinderen nog wel eens door de straat waar mijn lagere school heeft gestaan. Zo kan ik ze het decor laten zien waartegen veel foto’s uit mijn jeugd zijn gemaakt. De kinderen willen graag dat ik vertel van ‘vroeger’. Over ‘papa’s basisschool’, de Pius XII waar ik een heerlijke tijd heb gehad, liefst met foto’s er bij.
De oude school is al lang geen school meer, maar kinderen zijn er nog wel te vinden: in het gebouw zit nu een crèche.
De oude school. Aan de buitenkant hetzelfde gebleven. Van binnen veranderd. Net als wij?
De meeste kinderen uit het schooljaar 1973/1974 heb ik 31 jaar niet gezien. Ik heb me vaak afgevraagd hoe het ze is vergaan. Vooral de laatste jaren. Gisteren kon ik het ze vragen, tijdens een onvergetelijke reünie.
Van huis uit ben ik geen reüniemens. Ben er zo één die bij wijze van spreken een reünie organiseert en op het laatste moment terugkrabbelt. Nu niet. Gelukkig maar, want het werd een avond om niet gauw te vergeten.
Natuurlijk sta je even stil bij degenen die er nooit meer bij kunnen zijn, maar gelukkig zijn er nog veel jaargenoten opgespoord. Met ieder een eigen verhaal, het nodige lief en leed, maar bovenal alive and kicking. Ik heb het gevoel dat we best wel goed terecht zijn gekomen.
Senang producties 
Ik heb mijn lagere schooltijd gesleten in Amsterdam. Nu woon ik 34 jaar in het zuiden van het land en zo lang heb ik ook mijn klasgenootjes niet meer gezien. Sinds een jaar heb ik met 1 vriendinnetje van toen weer contact. Het zou met heel erg leuk lijken iedereen weer eens terug te zien.
ha die patrick, wat leuk dat je zo genoten hebt van de reunie. Ik vond het ook geweldig. ik moest me wel heel erg verdelen over Pius XII, Bernadette en Petrus, dus ik kwam tijd te kort. Ik had graag een tijdje bij jullie willen zitten om nog meer te horen dan dat ik van individuele mensen al gehoord had. jullie waren de grootste groep als klas. leuk he. groetjes, elli witteman 😀 😀
… en daarom ook op deze plek een groot compliment voor Marga en Josephine die zo enthousiast naar ons op zoek zijn gegaan en via, via, veel jaargenoten hebben opgespoord.
Een klasse-reunie is leuk,ja. Als je er prettige herinneringen aan hebt. 😦 Je hebt wel echt een mooie Indooz-web-log, hoor! Ik ben een Indo-uit-blik, wel daar geboren,maar met aardappelen grootgebracht, dus bekijk het Indo-zijn vanuit een andere ooghoek als jij denk ik. Met een ‘korrel rijst’nemen, he? 😀