Op maandagavond 8 december 1980 legde ik de laatste hand aan een artikel over John Lennon, bestemd voor de schoolkrant, nog niet bewust van het drama dat enkele uren daarna in New York zou plaatsvinden.
Na een stilte van vijf jaar waarin John de tijd had genomen om voor zijn zoontje Sean te zorgen, had hij in de zomer van 1980 weer de muziekstudio opgezocht. De single (Just like) starting over , markeerde een nieuw begin en het album Double Fantasy een veelbelovende nieuw ingeslagen weg met sterke songs van Lennon. Een goede aanleiding dus voor een korte beschouwing over de oprichter van de op dat moment ook immens populaire band The Beatles (tien jaar daarvoor opgedoekt).
In de vroege ochtend van dinsdag de negende wekte mijn moeder mij met de mededeling: “John Lennon is dood. Hij is vermoord.”
24 jaar zijn voorbij gevlogen, maar nog altijd luister ik graag naar veel van zijn songs.
Acda en De Munnik verwoorden in Laat me slapen precies zoals ik mij toen die ochtend voelde …
Beluister een fragment.
John Lennon:Life is what happens to you while you’re busy making other plans.
John and Yoko, 26 november 1980 © Allan Tannenbaum
Senang producties 
Jeetje, is dat alweer 24 jaar geleden…Ik heb het niet bewust meegemaakt, was toen 4 jaar oud, maar ik heb wel gemerkt gedurende mijn kinderjaren dat de dood van John Lennon een grote impact had op mijn ouders.
*ben jij trouwens nog in het bezit gekomen van de speellijst van het jubileumconcert van Boudewijn de Groot?? Als je hem nog niet hebt kun je hem vinden op het forum!
Fijne dag vandaag!!