Ze deden aan Pentjak Silat, Taekwondo, Judo, Ju-Jitsu of Karate en hierdoor waanden veel Indische jongens zich onoverwinnelijk. Veel Hollandse jongens dachten daar net zo over. Hadden dat aan den lijve ondervonden. Want geknokt werd er. Op de middelbare school, na kerstmis tijdens de kerstbomenjacht of zomaar, als het in het wijkcentrum uit de hand dreigde te lopen.
De mythe werd jarenlang in stand gehouden tot ik twee jongens in de bus op weg naar school hoorde praten:
“Van die Indo’s zeggen ze altijd dat die zo sterk zijn, hè.
Echt niet dus. Klopt gewoon niet.
Die schijtert van een Glenn peerde ‘m gewoon toen ik ‘m in z’n maag stompte. Sloeg niet eens terug die gek. En dat zegt dat ie op een vechtsport zit.”.
De jongens draaiden zich om en keken mij link aan, maar gelukkig was ik veertien jaar en had ik een bril op.