De jaren tachtig. Het ouderlijk huis. In mijn kamer, mijn eigen wereld, kwam muziek van onder meer The Beatles, Crosby, Stills, Nash & Young en Boudewijn de Groot uit de luidsprekers.
Boven op zolder (het domein van mijn broertje) werden andere liedjes gedraaid: Sinds een dag of 2, Is dit alles en Belle Hélène. Felgekleurde platenhoezen, typische titels, maar wel aanstekelijke muziek.
Doe Maar fan was ik toen niet. Aan de muziek zal het niet gelegen hebben. Met de jaren lijkt iedereen het met terugwerkende kracht alsnog te worden.
In het jaar van de reünie (1999/2000) begreep ik pas wat voor indruk de groep en de muziek op veel mensen heeft achtergelaten. En het moet gezegd: ik vond de liedjes van Ernst Jansz veel mooier dan die van Henny Vrienten. Hoewel, Henny zong de meeste hits, en die waren ook wel goed. Afijn, na de reünie CD Klaar werd ik – eerlijk is eerlijk – ook enigszins besmet met hét virus. Alsof ik iets moest inhalen, maar naar Ahoy gaan? Nee, dat hoefde niet per se.
De fascinatie voor het fenomeen is gebleven.
De laatste dagen gonst het in de pers van de geruchten. Nee, Doe Maar komt niet bij elkaar (of toch wel?).
Wat is er dan aan de hand? Wie het weet mag het zeggen. Een theaterproductie met de muziek van Doe Maar als rode draad is het meest waarschijnlijke.
Luister in ieder geval op 22 november naar Radio 2. Henny Vrienten en Ernst Jansz zullen naar verluidt een tipje van de sluier oplichten bij Frits Spits in Tijd voor 2.
Een nieuwe hype? Zou kunnen. Doe Maarmuziek leent zich uitstekend voor een tweede leven. Kijk maar naar het succes van Mama Mia. Zelfs The Beatles zijn in zee gegaan voor een theaterproductie, nota bene met het Cirque du Soleil en dan zou onze ‘eigen’ Hollandse variant op de Fab 4 achterover moeten blijven leunen als anderen met hun muziek aan de haal willen gaan? Zou het niet doen.
Bijzondere herinneringen aan Doe Maar of de reünie van 1999/2000? Plaats dan een reactie bij dit log
Bekijk de foto’s van Roy Beusker en beluister het gesprek met Ernst en Henny op de website van KRO’s Tijd voor 2.
Senang producties 
Niet naar Ahoy geweest, in 2000? Doodzonde: was hartstikke leuk! Sterker nog: qua sfeer en geluid één van de beste concerten die ik gezien heb!
Ik was dertien in de DOE MAAR periode en ging bollenpellen voor al hun platen. Voor mij was het de ontdekking dat je ook in je moerstaal mooie liedjes kunt maken. De meeste liedjes zing ik nog steeds zo mee. Aan die idiote aanbidding heb ik nooit meegedaan. Er hingen wel twee postertjes op mijn kamer en ik had een polsbandje van de band. Inmiddels heb ik ook wat op cd aangeschaft.
De afwisseling tussen Ernst en Henny vind ik juist zo goed. Ernst voor de poezie en Henny meer de humor. De liedjes van Ernst spreken mij ook meer aan, omdat ik meer van poezie houd. Maar dat zegt niks over de kwaliteit van Vrienten. Als je heel goed luistert naar hoe ze alles zingen, vooral de intonatie, stembuiginkjes etc., hoor je veel meer dan enkel de woorden. Het is gelaagd.
Ik denk dat als jonge Nederlandstalige bandjes nog eens goed naar Doe Maar luisteren, ze daar veel van op kunnen steken. Veel Nederlandstalige bandjes zingen maar wat, omdat ze denken dat het eenvoudig is in je eigen taal. Kromme tenen krijg je daar van.
Ik zou het een ramp vinden als er van DOE MAAR ook weer een musical gemaakt wordt. Dat vind ik zo’n raar fenomeen. Om overal maar een musical van te maken. Maar wel weer begrijpelijk als die mannen er zo weer wat geld mee kunnen verdienen. Toch hoop ik dat ze het niet doen. Dat is meer DOE MAAR eigenljk.
Oh, ik was wel Doe Maar fan hoor. Hoewel ik daar volgens iedereen dus veel te oud voor was. Posters en andere prullaria die kreeg ik soms van een buurmeisje, maar gaf ik net zo snel weer door aan andere buurkinderen. Van Ernst vond ik zijn mooie stem en lieve liedjes heel mooi, maar de man erachter vond ik maar niets (maar dat was toen, haha). Eigenlijk vond ik Henny veel leuker en ging ik helemaal voor die rauwe stem van hem. Maar mijn favourite nummer werd gezongen door Ernst, Tijd Genoeg. En dat is het eigenlijk nog steeds. Ben ook blij dat ie die tekst niet altijd kwijt is!
Wat ik van zo’n theaterproduktie moet denken weet ik eingelijk nog niet, t is toch geen Doe Maar.
Doe Maar is voor meisjes vond ik toen.
Maar wat is die muziek toch verrekte goed. Ik draai ze nog vaak in de auto. Bijzondere liedjes. Ik word er nog vrolijk van. Maken de mannen nog muziek? Vrienten maakt wel hele mooie filmmuziek.
Jansz heeft een paar jaartjes terug de cd De Overkant gemaakt, op zijn Indische achtergrond gebaseerd. Ik moest er even aan wennen. Maar vind het toch wel goed.
Ik heb begrepen dat hij door het land trekt met zijn muziek.
Eigenlijk hoop ik dat hij nog een boek gaat schrijven.
Vrienten heeft inderdaad heel wat filmmuziek op de kaart gezet. Zal ook nog wel tal van andere zaken in die richting doen.
DOE MAAR voor meisjes? Puberjongens konden zich toch ook heel goed identificeren met de teksten?
En ik voel me net een clown
zoals ik om haar sta te springen
ik heb de lachers op mijn hand
maar ik ga kapot van binnen
(en dan dat ohoho..ze ziet me niet… zoals alleen Ernst dat kan zingen)
Ik doe het uit mijn blote hoofd dus vergeef me de eventuele tekstfouten.
Doe Maar hoorde ik voor het eerst bij Frits Spits. 32 jaar vond ik meteen een prachtplaat en dat voor Nederlandse begrippen. In hun kielzog: Het Goede Doel, Toontje Lager en Frank Boeijengroep. Had in die tijd meer Nederlandstalige popmuziek dan Engelstalige.
Fanmail Doe Maar vormt grondstof voor musical
HILVERSUM (ANP) – ,,Nou, we leven nog.” Dat is volgens Ernst Jansz de reden waarom alleen de liedjes van zijn oude band Doe Maar worden gebruikt voor de musical van producent VV Entertainment en niet het succesverhaal van de bandleden. Toetsenist Jansz en zanger Henny Vrienten maakten dinsdag de details bekend over de theaterproductie rond de band waarmee zij in de jaren tachtig furore maakten.
,,Het is ook zo’n voorspelbaar verhaal dat het saai zou worden”, viel Vrienten zijn oud-collega bij. ,,Het was eigenlijk niet saai, maar van de niet-saaie dingen willen we natuurlijk niet dat ze naar buiten komen.” De liedjes worden volgens Albert Verlinde van VV Entertainment gebruikt om ,,een tijdsbeeld weer te geven”. ,,De dramatiek en het volle leven die de liedjes uitstralen, lenen zich uitstekend voor een musical.”
Het verhaal draait om twee jonge vrouwen uit totaal verschillende werelden. De een komt uit een warm Hollands nest, de ander probeert zich los te maken van haar antiautoritaire opvoeding. Bij toeval ontmoeten ze elkaar en komen ze erachter hoe belangrijk het is om in het hier en nu te leven.
Pieter van de Waterbeemd werkt aan het musicalscript. Hij spit momenteel door de stapels fanmail van de bandleden. ,,Met name Ernst heeft veel bewaard. Fans stortten hun hart bij hem uit. Je ziet aan die brieven wat die generatie bezighield.”
Doe Maar-fans hoeven niet bang te zijn dat hun levensverhaal op straat komt te liggen. ,,De post wordt met discretie en respect behandeld. De teksten worden gebruikt als grondstof; het wordt niet letterlijk nagespeeld.”
Doe Maar gaat zich niet bemoeien met het verhaal, maar vanzelfsprekend wel met de muziek. ,,Het moet wel klinken zoals wij klonken en ook die opwinding hebben”, aldus Vrienten. ,,Maar we zijn niet het soort mensen die zeggen ‘dit kan niet en dat kan niet’.”
De musical gaat op 28 januari 2007, ongeveer 25 jaar na de eerste nummer-1-hit van Doe Maar, in première. De fans kunnen niet alleen bekende nummers als Sinds 1 dag of 2 (32 jaar) en De bom verwachten. Vrienten: ,,In die vogelvlucht van liedjes zijn een aantal hits voorbijgekomen, maar er zijn een heleboel meer mooie liedjes waar we heel trots op zijn.”
Ach ach, de Doe Maar tijd. In mijn schoolagenda staat op 22 februari 1984 dat het de rotdag van de eeuw is.. Waarom? Doe Maar ging uit elkaar. Ik was destijds op Ernst. Onlangs zag ik hem in zijn huidige theatervoorstelling en schreef er een column over. Oude liefde roest tenslotte niet!
Lees hier mijn column:
http://www.sentimento.nl/item.html&objID=52375
ik heb lang geleden bij doe maar gespeeld als drummer daarom ben ik niet zo heel bekend op sommige cd staat mijn naam wel achterop maar veel mensen kennen mij niet