Het melkkoetje van platenmaatschappij EMI en Apple, uw weet wel, The Beatles, zal nog vele jaren dienst doen als pensioenvoorziening voor velen.
Cirque Du Soleil speelt in Las Vegas Love, een voorstelling gebaseerd op muziek van The Beatles. Paul, Ringo en de nabestaanden van John en George zijn nauw betrokken geweest. Een CD met ‘nieuwe’ muziek wordt later dit jaar uitgebracht.

In de VS is onlangs de tweede reeks Capitolalbums van de Beatles op de markt geslingerd. Succes gegarandeerd: de Amerikanen hebben de muziek van The Beatles jarenlang in een andere mix gehoord dan de Europeanen en dat moest nog gevierd worden op CD. Volgens mij hebben The Beatles intertijd nooit hun goedkeuring gegeven aan deze inferieure geluidsmix.
Wel zijn zij altijd betrokken geweest bij de monomix die ná de opnames van hun muziek werd gemaakt (en als basis diende voor de LP’s die tegelijkertijd ook in stereo werden uitgebracht). Eigenlijk zou de muziek van The Beatles tot en met The white album in 1968 gewoon in mono moeten worden uitgebracht (bij de stereomixen uit die jaren waren The Beatles niet betrokken). De huidige Beatles CD’s zijn feitelijk niet om aan te horen als je de oorspronkelijke LP’s beluisterd.
Ik wacht daarom niet meer op een nieuwe uitgave van digitaal geremasterde CD’s van de Fab Four. Terwijl ik dit schrijf ‘haal’ ik alle mono albums ‘binnen’ en verdraaid: ze klinken echt beter dan wat er sinds 1987 is uitgebracht. Geen nepstereo met links instrumenten en rechts de zang, maar gewoon een opname zoals ze in de Abbey Roadstudios bedoeld waren. Mono klinkt niet dof of wat dan ook, maar zuiver en perfect in balans.