"Het was weldadig”, zo omschreef Yvonne Keuls jaren geleden de sfeer op de Pasar Malam Besar. En dat was het ook dit jaar. Vier dagen lang heb ik mij laten onderdompelen in die sfeer van herkenning en verwantschap. Sterker dan ooit was voelbaar dat de Pasar Malam Besar in alle opzichten het grootste Euraziatische festival ter wereld is. De plek waar de Indische cultuur in al haar facetten de plaats krijgt die ze verdient.
Op de laatste dag van de Pasar zullen vele diehards een gevoel van teleurstelling niet kunnen onderdrukken: morgen is het immers voorbij. Het lijkt daarom wel dat de bezoekers die laatste dag intenser beleven dan andere dagen. Ik merkte het aan de uitzinnige reacties bij de slotoptredens van bijvoorbeeld Challenge, Saung Angklung Udjo en Krontjong Toegoe.
Krontjong Toegoe verraste mij door de sterke combinatie van krontjong van toen en hedendaagse popmuziek. De afscheidsvoorstelling met een gastoptreden van Spinvis (die speciaal twee krontjongcomposities schreef) zorgde voor een wave van emoties in het Bintang-Theater. Na afloop leken de leden van dit orkest uit Jakarta ook overdonderd door het succes dat zij hier hadden geoogst.
Challenge wordt vaak neergezet als ‘hobbyband’ of ‘feestband’ en daarmee wordt deze band tekort gedaan. Ik heb Challenge zien optreden op het Tong-Tongpodium en in het Indorockcafé. Het publiek is duidelijk in haar oordeel: daar staan gepassioneerde en toegewijde muzikanten met een ijzersterke zangeres die het publiek meenemen in een gevarieerde mix liedjes, waarvan de uitvoering van Once upon a time in the west en Het verlangen van het kind, favoriet zijn.
Yvonne Keuls verbaasde mij en mijn dochters door met haar (kort daarvoor) gebroken been toch bij Pasar Boekoe te signeren. Geblesseerd, maar onvermoeibaar als altijd ging zij het gesprek aan met mijn oudste dochter die ook verhaaltjes schrijft en met grote ogen naar de stapel boeken keek die Yvonne Keuls op haar naam heeft staan.
Wieteke van Dort is voor velen een bron van inspiratie. Gedreven en enthousiast weet zij mensen te stimuleren hun dromen waar te maken en vooral ‘iets’ te doen met hun talent (op wat voor gebied dan ook).
Het saamhorigheidsgevoel, het gevoel ‘ergens’ bij te horen is voor velen de drijfveer om naar het Haagse Malieveld af te reizen. De Pasar Malam Besar is voor hen niet zomaar een willekeurige Pasar Malam. Het lijkt of alles wat met Indisch zijn te maken heeft, daar samenkomt, één keer per jaar, voor dat éne grote feest van herkenning.
Lees ook: Pasar Malam Besar 2006
Alle foto’s: copyright Patrick Wouters