Sfeervol tijdsbeeld

Een boek om geen genoeg van te krijgen is Het verloren lied van Alfred Birney. Ook na het herlezen van deze roman vraag ik mij af hoe het met hoofdpersoon Michael Langenacht verder is gegaan. Heeft hij zijn ouders nog gezien sinds die oudejaarsavond dat zij tevergeefs bij hem aanbelden? Waren de jaren zeventig en tachtig goed voor hem? Wie zal het zeggen. In 249 korte hoofdstukjes komt de zoektocht naar volwassenheid voorbij in werkelijk mooi geschreven proza waarin je meegesleurd wordt. Heimwee, melancholie en mooie zinnen: “Met mijn gezicht naar het oosten gewend hoopte ik dat ons avontuur spoedig zou mislukken, want ik miste de zee al voor ik haar uit het oog had verloren.”

Het sterke Vogels rond een vrouw, was het eerste boek van Alfred Birney waarmee ik kennismaakte; met Het verloren lied, zijn laatste roman tot nu toe, werd in mijn ogen een voorlopig hoogtepunt bereikt. Ik volgde sindsdien Birneys activiteiten op internet (Cyberney) en las zijn columns in de inmiddels ter ziele gegane Haagsche Courant. Met de komst van het nieuwe AD in 2005, vloog een aantal columnisten (waaronder Birney) de laan uit. Ingeruild voor nietszeggende columns van dito persoonlijkheden (Alleen Vilan van de Loo is nog steeds de moeite van het lezen waard).

Birney sloot zijn columnreeks bij de krant af met een heus feuilleton en sindsdien publiceert hij op zijn eigen website én onder meer in het Archipelmagazine.

Het verloren lied verscheen op een moment dat andere boeken van Nederlandse bodem de aandacht opeisten, waaronder Het lied en de waarheid van Helga Ruebsamen. Ik ben doorgaans huiverig voor boeken die al te snel stijgen in de boekentoptien of ‘lijden’ aan het Dan Brownsyndroom, maar ik kan het niet hebben als écht mooie boeken volkomen genegeerd worden. Daarom geloof ik in mond tot mond reclame. Voor Het verloren lied heb ik in eigen kring veel ‘reclame’ gemaakt (ik geef toe, tegen het dwepen aan). Hopelijk krijgt deze roman een tweede kans. Bestel ‘m gewoon bij Bol.com (dan hebt u het boek binnen twee werkdagen in huis.)

Het sfeervolle Het verloren lied koester ik net als dat ene lied dat Michael ooit op een oude buizenradio hoorde en altijd is blijven zoeken.

Meer informatie over Alfred Birney vindt u op www.alfredbirney.nl

Een weblog maakt ook onderdeel uit van zijn website.

Het Verloren lied is uitgebracht door uitgeverij In de Knipscheer.