Het enige theater waar ik de laatste tijd nog kom is KRO’s Theater van het sentiment op Radio 2. Vanavond ben ik voor even 18 en mag ik in de uitzending mijn herinnering vertellen aan de single (Just like) Starting over van John Lennon.
Huiswerk maken met de De Avondspits van Frits Spits op de achtergrond. Deze week 25 jaar geleden ging de eerste plaat van Lennon (in vijf jaar) bij Frits Spits in première: “Hij is weer helemaal terug. En de pauze van 5 jaar heeft ‘m goed gedaan” of woorden van die strekking. (Just like) Starting over markeerde een nieuw begin en het album Double Fantasy een veelbelovende nieuw ingeslagen weg met sterke songs. Wie had toen gedacht dat hij nog maar 14 dagen zou leven?
-
Volg
Volgend
Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
Senang producties 
Pieter Steinz van NRC Handelsblad schreef in 1995 over John Lennon’s zwanenzang onder meer het volgende:
[…]’Beautiful Boy’, een slaapliedje van vader Lennon voor zijn zoontje Sean, begint met zeegeluiden en een dromerig keyboard-thema dat net als Sean half Japans is. ‘Sluit je ogen’, zingt Lennon onder begeleiding van rustige gitaren, ‘wees niet bang/ het monster is weg/ het is op de vlucht en je pappa is hier’; en twee coupletten later: ‘Ik kan nauwelijks wachten/ om je op te zien groeien’. Als na vier minuten de laatste klanken verstorven zijn en de golven weer rollen, fluistert Lennon: ‘Welterusten Sean. Tot morgenochtend.’
Natuurlijk is ‘Beautiful Boy’ in de eerste plaats een onschuldig wiegeliedje; maar de gebeurtenissen van de 8ste december 1980 hebben de roerende tekst een grimmige ondertoon gegeven. Wie het nummer nu hoort, verliest zich in sentimentele gedachten: hoe het monster weer terug kwam en Sean zijn vader op een ochtend niet meer zag; en hoe Lennon zijn zoontje nooit groot zag worden.
‘Life is what happens to you while you’re busy making other plans’ zingt Lennon aan het einde van ‘Beautiful Boy’. Was het maar waar. Veel vaker is het de dood die je inhaalt wanneer je nog vol met plannen zit. […]”
Citaat uit NRC Handelsblad 8 december 1995.
Was Yoko de femme fatale van the Beatles?
Was hun breakup allemaal haar schuld ?
Of was de groep op elkaar uitgekeken ?
citaat…..
John Lennon’s killer: ‘I was under total compulsion’
Mark Chapman says nothing could have stopped him shooting the Beatle
John Lennon’s killer has revealed his compulsion to shoot the former Beatle was “like a runaway train”.
Talking in newly released interviews given a decade ago at the Attica State Prison in New York, Mark Chapman explained he felt an overwhelming compulsion to kill the star outside the Dakota Apartment Building in Manhattan on December 8 1980.
Talking to author Jack Jones for his biography ‘Let Me Take You Down’, Chapman explained he saw Lennon as “a successful man who kind of had the world on a chain, so to speak, and there I was, not even a link in that chain, just a person who had no personality. And something in me just broke”.
Adding that he hoped he would find his own identity in the killing, Chapman recalled he “heard a voice in my head, saying, ‘Do it, do it, do it.’ And as (Lennon) passed me, I pulled out the gun, aimed at his back and pulled the trigger five times in succession”.
“I was under total compulsion,” he explained in the tapes which are being aired as part of an NBC documentary marking the 25 anniversary of Lennon’s death. “It was like a train, a runaway train, there was no stopping it. No matter … nothing could have stopped me.”
Chapman is currently serving a sentence of 20 years to life for the shooting. He will be eligible for parole again in 2006.
…………einde citaat
http://www.nme.com/news/john-lennon/21521
Eigenlijk zegt me dat nog te weinig over de diepere motieven van Chapman.
Chapman adoreerde Lennon als een profeet ..
Toen werd hij christenfundamentalist en werd Jesus de ware profeet.
Steeds meer ging hij Lennon als de valse god, de valse profeet zien, waarvan hij vrij moest komen.
Daarom die analogie met de ketting. Hij wilde geen schakel zijn aan de ketting van Lennon.
Maar hij kon ook niet vrij komen… alleen die moord kon hem bevrijden..
Zo interpreteer ik Chapman…
Yoko Ono was niet de femme fatale die The Beatles opbrak. Daar waren ze zelf verantwoordelijk voor. Ik denk dat zonder Yoko, John er in 1968 al de brui aan zou hebben gegeven. Ook al was haar voortdurende aanwezigheid in de studio door de andere drie niet gewenst.