Er zijn van die boeken die je niet kunt uitstaan omdat ze lijden aan het Dan Brownsyndroom. Boeken waarvan men meestal zegt dat je ze gelezen moét hebben. Waarover iedereen het heeft. Boeken die ík meestal links laat liggen…
Zo’n boek is De schaduw van de wind van Carlos Ruiz Zafón juist niet. Zelden heb ik met zoveel respect over een boek horen praten als over deze pil van vijfhonderdzoveel pagina’s. Niet eerder heb ik mij zo laten meeslepen door een boek, dat ik zelfs bereid was verlof op te nemen om het uit te lezen.
De schaduw van de wind is in feite een boek in een boek, dat wegleest als een ‘jongensboek’. Een prachtboek waar om de filmrechten zal worden gevochten, maar dat niet verfilmd zal worden als het aan de schrijver ligt.
Naar verluidt is De schaduw van de wind (La Sombra del Viento) deel 1 van een vierluik. Het kerkhof der vergeten boeken zal een nog grotere rol spelen in het vervolg. Vertrouwde karakters uit het eerste deel zullen opnieuw hun opwachting maken in het tweede deel waaraan de schrijver momenteel werkt. En nu maar hopen dat we niet te maken krijgen met het J.K. Rowlingsyndroom…
Verder lezen over De schaduw van de wind kan HIER.
"En nooit wordt er meer dan een tip van de sluier opgelicht…"
Senang producties 
De schaduw van de wind… ik heb het inmiddels twee keer gelezen. De tweede keer nadat ik een weekend in Barcalona was geweest en de straatjes, pleinen en cafe’s uit het boek herkende. Het boek heeft mij zo gegrepen dat ik daarna geen boek meer heb gelezen dat mij zo boeide als het verhaal van de hoofdpersoon Daniel Semperes. Zijn er misschien lezers die met dit zelfde euvel te kampen hebben? En welk boek kunnen jullie mij aanraden?
@Anneke: probeer De Vliegeraar van Khaled Hosseini (aanrader).
Barcelonatip: lees de Schaduw van de wind reisgids (aanrader).