Vlucht in de werkelijkheid: Tip van de sluier 2

Op donderdag 23 maart 2023 vindt de Nederlandse boekpresentatie plaats van Vlucht in de werkelijkheid. Tot die tijd licht Patrick Wouters regelmatig een tip van de sluier op met wetenswaardigheden over zijn eerste boek.

December 2022
Op verschillende momenten van de dag zie ik hem buiten wandelen: een krasse tachtiger.
s-Avonds met een veiligheidshesje aan. Kuilen in de weg en wat door moet gaan voor stoep, zorgvuldig mijdend. Overdag, slenterend langs de kant van de weg. Auto’s behendig uit de weggaand. De abominabele kwaliteit van het wegdek geeft fijntjes de stand van het land weer.

Een week voor Kerst spreek ik hem aan op de Verlengde Mahonylaan in Paramaribo. Ik stel me aan hem voor. Voorjaar 2022 hebben we e-mailcontact gehad over zijn onvergetelijke, iconische film Wan Pipel. Één van mijn lievelingsfilms. Een vriendelijke blik van herkenning. De Surinamepassages uit Vlucht in de werkelijkheid zijn geïnspireerd op zijn meesterwerk. Mijn boek schreef ik voorjaar 2022 af in Suriname en het eindigt ook daar. Mijn eigen slenteren door de oude stad droeg daar mede aan bij.

Filmmaker Pim de la Parra (1940) woont alweer sinds mensenheugenis in zijn geboorteland. Hoewel Wan Pipel hem in 1976 financieel de kop kostte, is de eerste Surinaamse speelfilm nog steeds immens populair. Nog even hartstochtelijk vertelt hij over zijn film en beantwoordt hij trouw en zo gedetailleerd mogelijk al mijn vragen over de totstandkoming van zijn film.
Ik ben blij dat hij mijn boek wil aannemen, dat enkele dagen ervoor van de persen kwam.
De mensen in Suriname die een bijdrage leverden aan mijn boek, voorzie ik inmiddels van de eerste editie die voor de Surinaamse markt verschenen is. De La Parra is daar een van.

De La Parra vond het eerst maar een gekunsteld idee om via het verhaal van ‘ene Jim’, een ode aan Wan Pipel te brengen. Althans, dat was zijn reactie op mijn synopsis en vragen aan hem. Ik moet zeggen dat ik ook nog zoekende was hoe ik een ode aan zijn film kon brengen. Het bleek uiteindelijk eenvoudiger dan ik dacht en ik ben blij dat ik vastgehouden heb aan het eerste, rudimentaire idee: laat het personage waar het om gaat zelf vertellen waarom hij van Suriname houdt. En zo geschiedde.

Fragment uit Vlucht uit de werkelijkheid
Via de Costerstraat, de Verlengde Mahonylaan, rechtsaf de Prins Hendrikstraat in en linksaf de Regentessestraat in, wandel ik naar de Julianastraat. Het had sneller gekund, maar dit is mijn route.
De scholieren in uniform lopen naar de scholen in de buurt. Of ze houden zich op bij de rotishop Carili. Het is op dit tijdstip razend druk, net als tijdens lunchtijd.
Ik passeer rechts op de hoek van de Van Roseveltkade het huis van de grote dichter Dobru. Tegenover de Sommelsdijkse kreek. ‘Het huis dat verhalen vertelt, Erik.’
Ik volg de slenterroute van mijn vader langs de Sommelsdijkse kreek met aan de rechterkant de Nederlandse ambassade. Het lijkt of ze leegstaat. Ik sla rechts af, de Grote Combéweg in. Bij Zus & Zo maak ik een foto van de beschilderde schutting van Surinaamse helden met op de achtergrond het witte houten huis dat ik zo mooi vind. Iedere keer dat ik hier ben is het vervallener dan de vorige keer. Het portret van Dobru, het tweede van links, is gebaseerd op een foto die in de kapperszaak hangt waar mijn vader trouw om de zes weken kwam.
Net als mijn vader slenterde Dobru vaak door de oude stad, herkenbaar aan zijn afrokapsel, zwarte snor en grijze baard. Op weg naar zijn werk in het Surinaamse parlement op de hoek van de Grote Combéweg en de Gravenstraat (Henck Arronstraat).

Boekpresentatie Suriname
Op vrijdag 3 februari 2023 19.00 uur vindt de Surinaamse boekpresentatie plaats op een voor mij eveneens betekenisvolle plek: het woon-en werkhuis van de legendarische dichter-politicus Dobru: Robin Ewald Raveles, 1935-1983. Schrijver en documentairemaker Tessa Leuwsha interviewt mij die avond.
Check de Faceboopagina van de organisatie: https://www.facebook.com/events/552172119966698