Geschreven door: 2Z1G (2 zielen, 1 gedachte)
~ #GTKY [Get To Know You]
Vandaag hebben we weer een gastblog voor jullie, ditmaal van Patrick Wouters (communicatieadviseur & ‘verbinder’) over:
Geschreven door: 2Z1G (2 zielen, 1 gedachte)
Vandaag hebben we weer een gastblog voor jullie, ditmaal van Patrick Wouters (communicatieadviseur & ‘verbinder’) over:
Herman, mijn rootsreis naar Indonesië dateert alweer van 20 (!) jaar geleden. De tweede trip naar ‘het land achter de horizon’ (Mochtar Lubis) was in alle opzichten bijzonder. Het werd een soort van sentimental journey, maar dan met de herinneringen van een ander en een handvol familiefoto’s en verhalen.
Dagboekfragment, Surabaya, 8 oktober 1993
Mijn schoonvader heeft gevraagd of we een foto willen maken van de Mariniersgraven op het Ereveld Kembang Kuning. Het ereveld kan je alleen bereiken via de Christelijke begraafplaats. In een opwelling besluit ik eerst de registers van de Christelijke begraafplaats te raadplegen. Stel dat mijn overgrootmoeder hier begraven ligt. Vaag staat me iets bij dat mijn vaders oma in Surabaya haar rustplaats vond, maar waar?
De vriendelijke medewerkers van de begraafplaats zijn zeer behulpzaam. Binnen een mum van tijd vinden we de gegevens: M.J. Stok – De Boer (1889 – 1957). Ik ben blij verrast. Het graf van mijn overgrootmoeder is gauw gevonden. Het ziet er goed onderhouden uit. Alles wijst erop dat iemand de zorg van dit graf op zich heeft genomen. Ik maak foto’s voor haar kleinkinderen in Nederland. We worden daarbij omringd door veel nieuwsgierige mensen. Een Indonesisch jochie van pakweg tien jaar volgt ons de hele tijd met belangstelling. Nadat de foto’s op het Ereveld van Kembang Kuning zijn gemaakt en we aanstalten maken om weg te rijden komt hij op ons afgerend. Of we willen wachten want er is op de begraafplaats een familielid dat ons wil ontmoeten. Ik kijk verschrikt op. Welk familielid dan? In de verte komt een oudere vrouw aangelopen. Zij blijkt de weduwe te zijn van een jonger broertje van mijn oma die vandaag op de verjaardag van haar overleden man een bezoek aan zijn graf heeft gebracht. Als ik haar vertel wie ik ben omhelzen we elkaar. Voor ons beiden is deze ontmoeting een lot uit de loterij.
Patrick Wouters
In aanloop naar De Grote Surabaya Show, posten presentatoren Herman Keppy en Patrick Wouters teasers, anekdotes, foto’s en andere bijzonderheden. Blijf ze volgen op Facebook: https://www.facebook.com/DeGroteSurabayaShow
Na tien jaar maakt Indischalbum.nl een doorstart op Facebook: https://www.facebook.com/Indischalbum.nl
De mooiste foto’s van de website, aangevuld met nieuwe bijzondere beelden krijgen een plek op Facebook. Indischalbum.nl wordt zo meer een community, met ruimte voor interactie.
Bedankt voor jullie support tussen 2002 – 2012 en voor ‘liken’ van mijn Facebookpagina.
De Indische Trilogie: Sloom Bloed, Familiefeest en Circus Bronbeek. Theatervoorstellingen om geen genoeg van te krijgen. Na lange tijd weer opgevoerd in een marathonvoorstelling met Indisch eten van Warung Ventje. Zoiets smaakt naar meer. En dat kan. Er is nog een handvol kaarten beschikbaar voor de marathonvoorstelling van 20 november. Voor de losse, doordeweekse voorstellingen zijn ook nog kaarten.
De Indische Trilogie is een voorstelling die je raakt en stof tot nadenken geeft. Niet alleen interessant voor mensen met een Indische achtergrond of een verleden in de voormalige kolonie: een getraumatiseerd oorlogsverleden laat bijna altijd sporen na in gezinsverbanden. Deze voorstelling legt dat allemaal bloot. Chappeau voor Ghislaine Pierie, Ricci Scheldwacht, Carlo Scheldwacht, Patrick Neumann en Esther Scheldwacht (niet op de foto).
Meer informatie via de website van Theater aan het Spui.

Momenteel maak ik frequent gebruik van Facebook via iPhone of PC. Een digitale uitlaatklep waar het goed vertoeven is. Een prima stek om (al dan niet afgeschermd), foto’s, teksten enzovoort, online te delen. Dit is wat ik er al eerder over schreef:
“Sociale media (zoals Twitter, Yammer, Hyves, LinkedIn, Ambtenaar 2.0, fora en weblogs) zijn de laatste tijd steeds belangrijker geworden. Bij het updaten van mijn sluimerende facebookaccount, nodigde ik per ongeluk de halve wereld uit (van familie, vrienden, collega’s, kennisen tot aan de Belastingdienst en Nuon). Veel gestelde vraag aan mij: “Pat ik heb nog geen Facebook, is het wat voor mij?”. Aanvankelijk raadde ik iedereen aan het niet te doen. We zitten al te lang achter de pc, maar bij nader inzien biedt het toch wel voordelen. Ik zie het ook in mijn werkomgeving, waarin Yammer en Twitter als snelle communicatiemedia gebruikt worden in plaats van e-mailen of telefoneren. Het communityprincipe erachter spreekt me wel aan. Voor het werk biedt het talloze mogelijkheden om kennis en ervaring te delen. Privé: foto’s, muziek, boeken enzovoort. But don’t worry: Ik kom nog steeds op visite, verstuur kaarten met kerst, schrijf e-mails, pak de telefoon of loop bij collega’s langs. Ik ben voorstander van sociale media, maar gebruik het verstandig 😉 ”
At Facebook again since Augustus 2010
Sommige pagina’s op Indischalbum.nl zijn nog altijd niet goed te lezen en te zien door de ongevraagde overgang naar een nieuwe provider. De site werk ik momenteel niet meer bij. Zodra ik mijn abonnement opzeg, gaat de website bij de huidige provider uit de lucht. Bezoekersreacties spoorden mij echter aan om de mogelijkheden te verkennen om de bijzondere foto’s en verhalen elders op internet onder te brengen. Dit brengt wel veel handwerk met zich mee. Hopelijk lukt het mij om de bijzondere foto’s en verhalen online opnieuw een plek te geven. Wordt vervolgd.