Rechtvaardigt de langverwachte uitgave van de geremasterde albums van The Beatles een run naar de winkel? Het antwoord hierop is niet zonder meer ja.
Vier jaar is gewerkt aan het opfrissen/oppoetsen van de oorspronkelijke mastertapes van alle albums van de meest invloedrijke popgroep ooit.  Dat de Beatles mooier klinken dan voorheen, verschilt echter sterk per geremasterd album, zelfs per nummer en meer nog van de installatie waarop je de cd’s afspeelt.  Het zijn vooral de oudere albums die profiteren van de opknapbeurt (zoals A hard day’s night,  Beatles for sale en Revolver). Abbey Road, een publieksfavoriet, verschilt niet veel van de uitgave uit 1987 (die door vinylpuristen in de ban is gedaan). The white album (The Beatles) klinkt onbetwist beter dan de uitgave uit de jaren tachtig. Sgt. Pepper’s 1987 en 2009 verschillen ook niet veel van elkaar.
Over het algemeen is het geluid van de nieuwe cd’s wat harder dan we gewend zijn en is de helderheid van de opnames zeker verbeterd,  maar niet spectaculair.
Het op cd zetten van het Beatlesouvre in de jaren tachtig was een haastklus, waarvan werd beweerd dat het om een digitaal geremasterd product ging, terwijl (op twee albums na) de LP-masters doodleuk ongewijzigd op cd werden gezet.
Fans van bijvoorbeeld The Doors en Led Zeppelin, mogen dan al tientallen jaren in de buidel tasten om steeds weer opnieuw gemasterde cd’s van ‘hun’groep te kopen. Beatlesfans grepen terug op de oude LP’s of cd’s uit het bootlegcircuit. Totdat EMI en Apple Corps ( het bedrijf van The Beatlesfamily) de hype van 9-9-2009 aankondigden.
De vier jaar die nodig is geweest om de Beatlescatalogus op te poetsen is in ieder geval niet besteed aan de fotoresearch. Hoewel de digipacks bijzonder fraai zijn vormgegeven, is nogal wat beeldmateriaal matig gereproduceerd. Simpelweg omdat het originele beeld niet meer beschikbaar was.
Beatlesfans zijn overigens gewaarschuwd. In Nederland betaal je gemiddeld 100 (!) euro te veel voor de stereobox (14 cd’s en 1 dvd).  Overzee ben je goedkoper uit (zelfs met verzendkosten). Dat geldt eveneens voor de veel te dure Monobox van The Beatles (11 cd’s), die beperkt verkrijgbaar zal zijn (beweert de platenmaatschappij). In het buitenland zijn de losse cd’s gemiddeld 8 euro goedkoper.
Dat de internationale muziekpers zo enthousiast op de remasters reageert, komt waarschijnijk omdat ze een door het team van The Abbey Road Studios zorgvuldig geselecteerd ‘voor- én- na’-vergelijking hebben opgediend gekregen. Het maakt verschil uit of je de cd’s beluistert in de Wisseloordstudio’s of op een goede huis-tuin-en-keukeninstallatie.
Als Beatlefan was het even slikken dat de kritische integrale beluistering van alle cd’s, mij niet voor 100% in hoerastemming bracht. Met name favoriet Abbey Road klinkt op mijn luidsprekers van B & W niet revolutionair verbetert. Toch is het goed dat op de een of andere manier, de muziek van deze band is ‘klaargemaakt’ voor de 21ste eeuw. Nieuwe generaties zullen gefascineerd blijven door de muziek die deze band tussen 1962 en 1970 maakte.